Rob De Nijs/ Open einde
Verleden is verboden Ik wou dat het verdween. Maar ik zie ons samen lopen en we wisten niet waarheen. Nog raak ik je aan maar de afstand wordt al groot. Nee, ik heb niet geleerd te leven met jouw dood. Want ik hou zo van jou. Misschien is het niet waar. Zwaait opeens die deur weer open.. En natuurlijk sta jij daar. Want ik hou zo van jou! Afscheid nam ik niet en het einde blijft nu open, zoals jij het achterliet. Ik droom je terug bij mij. Ik hou je zo goed vast. Heb ik je vaak genoeg gezegd dat dat er niet één zo bij mij past. En ze zeggen dat het went, Maar niemand zegt wanneer. Dus ik leef met de dag en jij sterft telkens weer.
Want ik hou zo van jou. Misschien is het niet waar. Zwaait opeens die deur weer open en natuurlijk sta jij daar! Want ik hou zo van jou! Afscheid nam ik niet. En het einde blijft nu open, zoals jij het achter liet.
Want ik hou zo van jou! Misschien is het niet waar. Zwaait opeens die deur weer open, en natuurlijk sta jij daar! Want ik hou zo van jou! Afscheid nam ik niet... En het einde blijft nu open, zoals jij het achter liet.... Want ik hou zo van jou...
Je mama, moeke en Froukje xxxxxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten